Λαοκόων: Ιερέας των Τρώων, αρνητής του δούρειου ίππου, 45εκ Ολόσωμο άγαλμα, Πολυεστερικό αλαβάστρινο τύπου μαρμάρου

Το Σύμπλεγμα του Λαοκόοντος

Είναι γλυπτό, μνημειακό μαρμάρινο έργο, της ύστερης ελληνιστικής περιόδου. Το έργο που φυλάσσεται σήμερα στα μουσεία του Μουσεία Βατικανού (Museo Pio-Clementino), στη Ρώμη είναι μάλλον ρωμαϊκό αντίγραφο του 1ου π.Χ. αιώνα, εξαιρετικά καλής ποιότητας . Ο αρχαίος Ρωμαίος συγγραφέας Πλίνιος ο Πρεσβύτερος αποδίδει τη δημιουργία του αγάλματος σε τρεις Ρόδιους καλλιτέχνες, τους Αγήσανδρο τον Ρόδιο, Αθηνόδωρο και Πολύδωρο. Το γλυπτό παριστάνει τον Τρώα ιερέα Λαοκόοντα και τους γιούς του Αντιφάντη και Θυμβραίο να στραγγαλίζονται από φίδια. Ο μύθος του Λαοκόοντα έχει γίνει θέμα χαμένης τραγωδίας του Σοφοκλή. Αναφέρεται επίσης από άλλους Έλληνες συγγραφείς. Ο Λαοκόων θανατώθηκε, μετά την απόπειρά του να αποκαλύψει, με χτύπημα ακοντίου, το τέχνασμα του Δούρειου Ίππου. Τα φίδια που έπνιξαν αυτόν και τους γιους του είχαν σταλεί από τη θεά Αθηνά και η επέμβασή τους ερμηνεύτηκε από τους Τρώες ως απόδειξη της ιερότητας του Δουρείου Ίππου. Για το άγαλμα έχουν προταθεί διάφορες χρονολογίες, ξεκινώντας από το 160 π.Χ. (οι πιο πρώιμες) μέχρι το 20 π.Χ. Επιγραφές από τη Λίνδο της Ρόδου, τοποθετούν τους γλύπτες Αγήσανδρο και Αθηνόδωρο στην περίοδο μετά το 42 π.Χ., καθιστώντας την περίοδο 42 έως 20 π.Χ. πιο πιθανή για τη δημιουργία του αγάλματος.

Πηγή Βικιπαίδεια